onzuivere en voorwaardelijke liefde is schadelijk?
De voorbije weken deed ik het rijstexperiment, gebaseerd op de inzichten van Emoto:
Kort de context:
De Japanse wetenschapper Masaru Emoto heeft aangetoond dat water op gedachten kan reageren. Hij deed experimenten door waterkristallen te onderzoeken.
Mijn rijstexperiment ging als volgt: ik zette 3 dezelfde potten, gevuld met gekookte rijst en tot aan de rand bijgevuld met water, naast elkaar op mijn vensterbank.
Elke pot kreeg een boodschap:
- jij bent lelijk en niets waard
- jij bent mooi en ontzettend waardevol
- "niets"
Eén pot kreeg dagelijks een belediging naar zijn deksel geslingerd, de andere kreeg een complimentje en de derde werd steevast genegeerd, deze laatste stond door mijn computer ook uit mijn gezichtsveld.
Resultaat na enkele weken:
mijn conclusies:
- het werkt! er is een duidelijk verschil tussen de 3 potten, enkel niet het verschil dat ik verwacht had.
- negeren is duidelijk vreselijk vertroebelend
- maar dan! mijn negatieve pot is zo helder als wat en mijn positieve pot is beginnen schimmelen. een raadsel!! (voor even)
Voor de interpreatie van de 2 andere potten komen bij mij thema's als onvoorwaardelijkheid en oprechtheid naar boven. Ik moet toegeven dat ik niet onvoorwaardelijk complimentjes gaf, neen, er waren harde verwachtingen aan verbonden: mijn experiment moet lukken! Bij het "venijn" dat ik naar de andere pot slingerde, hechtte ik niet veel belang, daar ging ik van uit dat dat zijn werk zou doen, ik stond er minder bij stil. Ik stond wel er versteld van hoe makkelijk dat ging, ik ontdekte mijn venijnige kant :-).
Dus onzuivere voorwaardelijke liefde is schadelijker, dan oprecht zuiver venijn?
ook wel iets om over na te denken!
Je brengt meer zuiverheid door oprecht te zeggen wat iets niet waard is, dan door complimentjes te geven in de hoop op zuiverheid?
Het bracht bij mij een verlichtend inzicht en schokje te teweeg.
Ik zie en hoor mezelf soms dingen zeggen/doen als:
- "ja hoor, het is mooi", maar eigenlijk ben ik niet 100% overtuigd. maar het is gewoon makkelijker en de andere wordt er inderdaad even gelukkiger van.
- "je hebt gelijk", maar ondertussen denk ik er het mijne van, omdat ik geen zin om weer in discussie te gaan of om het nog eens uit te leggen.
- of ik zwijg gewoon, ook al zou ik kunnen helpen door mij mening te delen, onvoorwaardelijk uiteraard, dus ongeacht of die mening gevolgd wordt.
Maar goed, dit is mijn interpretatie,
ieder denke er het zijne/hare van.
Ik ben er ook helemaal nog niet klaar mee, want ik heb nog massa's vragen over de echte betekenis, voor mij. Ook in combinatie met wat ik mijn vorige post geschreven heb, komen er nog vele vragen naar boven.
Ik laat het even bezinken.
Julie
Kort de context:
De Japanse wetenschapper Masaru Emoto heeft aangetoond dat water op gedachten kan reageren. Hij deed experimenten door waterkristallen te onderzoeken.
Mijn rijstexperiment ging als volgt: ik zette 3 dezelfde potten, gevuld met gekookte rijst en tot aan de rand bijgevuld met water, naast elkaar op mijn vensterbank.
Elke pot kreeg een boodschap:
- jij bent lelijk en niets waard
- jij bent mooi en ontzettend waardevol
- "niets"
Eén pot kreeg dagelijks een belediging naar zijn deksel geslingerd, de andere kreeg een complimentje en de derde werd steevast genegeerd, deze laatste stond door mijn computer ook uit mijn gezichtsveld.
Resultaat na enkele weken:
mijn conclusies:
- het werkt! er is een duidelijk verschil tussen de 3 potten, enkel niet het verschil dat ik verwacht had.
- negeren is duidelijk vreselijk vertroebelend
- maar dan! mijn negatieve pot is zo helder als wat en mijn positieve pot is beginnen schimmelen. een raadsel!! (voor even)
Voor de interpreatie van de 2 andere potten komen bij mij thema's als onvoorwaardelijkheid en oprechtheid naar boven. Ik moet toegeven dat ik niet onvoorwaardelijk complimentjes gaf, neen, er waren harde verwachtingen aan verbonden: mijn experiment moet lukken! Bij het "venijn" dat ik naar de andere pot slingerde, hechtte ik niet veel belang, daar ging ik van uit dat dat zijn werk zou doen, ik stond er minder bij stil. Ik stond wel er versteld van hoe makkelijk dat ging, ik ontdekte mijn venijnige kant :-).
Dus onzuivere voorwaardelijke liefde is schadelijker, dan oprecht zuiver venijn?
ook wel iets om over na te denken!
Je brengt meer zuiverheid door oprecht te zeggen wat iets niet waard is, dan door complimentjes te geven in de hoop op zuiverheid?
Het bracht bij mij een verlichtend inzicht en schokje te teweeg.
Ik zie en hoor mezelf soms dingen zeggen/doen als:
- "ja hoor, het is mooi", maar eigenlijk ben ik niet 100% overtuigd. maar het is gewoon makkelijker en de andere wordt er inderdaad even gelukkiger van.
- "je hebt gelijk", maar ondertussen denk ik er het mijne van, omdat ik geen zin om weer in discussie te gaan of om het nog eens uit te leggen.
- of ik zwijg gewoon, ook al zou ik kunnen helpen door mij mening te delen, onvoorwaardelijk uiteraard, dus ongeacht of die mening gevolgd wordt.
Maar goed, dit is mijn interpretatie,
ieder denke er het zijne/hare van.
Ik ben er ook helemaal nog niet klaar mee, want ik heb nog massa's vragen over de echte betekenis, voor mij. Ook in combinatie met wat ik mijn vorige post geschreven heb, komen er nog vele vragen naar boven.
Ik laat het even bezinken.
Julie
0 Comments:
Post a Comment
<< Home