Tuesday, February 28, 2006
Moderne versie
Het Britse tv-station Channel 4 organiseerde in 2005 een internetverkiezing voor een moderne versie van de oudtestamentische Tien Geboden. Veertigduizend mensen deden mee en kozen er zelfs twintig.
Deze geboden wijken niet alleen af door hun positieve toon. God komt er vrijwel niet in voor. Wel veel mens. Het zijn mooie, praktische adviezen over hoe je prettig kunt leven, met respect voor je omgeving en zonder je medemensen kwaad te doen.
Maar geboden zijn het niet, zegt de Schotse hoogleraar moraaltheologie Godon Graham in het Nederlands Dagblad: 'Strikt genomen kun geen geboden hebben zonder dat er iemand is die ze uitvaardigt.'
Een deel van de oorspronkelijke geboden ging overboord. 'Niet doodslaan' mocht blijven, net als 'Geen overspel plegen' en 'Niet stelen'. Enkele andere kun je met een beetje goede wil lezen als een eigentijdse variant op de oorspronkelijke versie. 'Wees eerlijk' lijkt op 'Leg over een ander geen vals getuigenis af' en 'Heb respect voor je vader en je moeder' komt behoorlijk in de buurt van 'Toon eerbied voor uw vader en uw moeder'.
Deze geboden wijken niet alleen af door hun positieve toon. God komt er vrijwel niet in voor. Wel veel mens. Het zijn mooie, praktische adviezen over hoe je prettig kunt leven, met respect voor je omgeving en zonder je medemensen kwaad te doen.
Maar geboden zijn het niet, zegt de Schotse hoogleraar moraaltheologie Godon Graham in het Nederlands Dagblad: 'Strikt genomen kun geen geboden hebben zonder dat er iemand is die ze uitvaardigt.'
Een deel van de oorspronkelijke geboden ging overboord. 'Niet doodslaan' mocht blijven, net als 'Geen overspel plegen' en 'Niet stelen'. Enkele andere kun je met een beetje goede wil lezen als een eigentijdse variant op de oorspronkelijke versie. 'Wees eerlijk' lijkt op 'Leg over een ander geen vals getuigenis af' en 'Heb respect voor je vader en je moeder' komt behoorlijk in de buurt van 'Toon eerbied voor uw vader en uw moeder'.
De volgende drie wil ik voor mezelf ook goed voor ogen houden:
'Wees blij met wat je hebt'
'Behandel anderen zoals je zelf behandeld zou willen worden'
'Wees trouw aan jezelf'
(Happinez)
'Wees blij met wat je hebt'
'Behandel anderen zoals je zelf behandeld zou willen worden'
'Wees trouw aan jezelf'
(Happinez)
Dorothy
Monday, February 27, 2006
Troll
Véél mensen vragen mij ‘Wat is een weblog?’. Drie weken geleden zou ik hen het antwoord schuldig gebleven zijn. Zij het niet dat ik een zus heb met heel veel en bijzondere kwaliteiten. (En dat meen ik.) Eén daarvan is haar IT-kennis en -kunde. En dus leerde zij mij wat een weblog is en hebben we er samen ondertussen eentje gecreëerd: Âmes Soeurs.
Ik heb me ondertussen ook de weblog-taal eigen gemaakt.
En wat hebben we zoal geleerd?
Blog : kort voor Weblog
Blogosphere : de totaliteit van alle blogs samen
Commenter : iemand die commentaar geeft op een blog (Zoals Els, Anne, Véro, Véronique C)
Flame : een scherpe of pijnlijke, meestal persoonlijke, commentaar op een blog
Flame war : een internetruzie (Lijkt me niet simpel wanneer de tegenpartij je stem niet eens hoort, je razernij niet kan zien en je vlakke hand kan ontwijken.)
Flog : een fake blog (Die van ons is real.)
Googlen : iemands naam in Google intikken om te zien wat eruit komt
Egogoogler : iemand die googlet op zijn eigen naam (Ik ben dus een egogoogler.)
Troll : iemand die opzettelijk controversiële commentaar geeft op een blog om een discussie uit te lokken (Wie waagt het erop?)
Dorothy
Sunday, February 26, 2006
Don McCullin - Retrospective
'Il n’y a rien à revendiquer, rien à regretter, sauf que l’on continue à traiter si mal nos semblables.’
Don Mc Cullin
Zaterdagmorgen met mezelf naar het museum van fotografie in Mont-sur-Marchienne. Vlakbij Charleroi. Grenzend aan Marcinelle... Een troosteloze buurt. Wat grijs. Een beetje triest. Een tikkeltje deprimerend.
Don McCullin. Magnum fotograaf. Bekend oorlogsfotograaf.
Biafra, Noord-Ierland, Libanon, Vietnam, Congo, Cambodja,...
Dood, AIDS, cholera, brandwonden, verminkte lichamen, honger,…
Soldaten, vrouwen en kinderen, scherpschutters, verzetsmensen,...
Geweren, granaten, bommen, landmijnen, kogels,...
Pure menselijke ellende. Onrechtvaardigheid en doelloosheid. Afschuw. Menselijk lijden.
‘Het is de grootste ellende, maar op zo’n gevoelige, waardige, poëtische, subtiele manier gebracht’, sms’te Bie. Zelf beroepsfotografe.
John Le Carré schreef: ‘Don McCullin parle du moment fugitive où s’établit le rapport avec son sujet, l’instant du ‘oui’. Ce moment d’intimité nue, lorsque lui ou elle le voit et lui pardonne, au seuil de la mort, de la famine, d’un chagrin inconsolable, quand leur enfant gît mort sur le sol de l’entrée, tué par une bombe lors de l’attaque: quand même ‘oui’. Oui, prenez-moi. Oui, prenez-nous. Oui, montre au monde ma souffrance.’
Foto’s die naar de keel grijpen, die bezoekers stil maken vanbinnen. En nederig.
Foto’s die uitnodigen om te relativeren. Om ons leven met zijn kleine én grotere problemen te herkaderen.
Ineens denk ik eraan dat mijn GSM nog aanstaat. Uit respect voor de doden wordt hij discreet afgezet.
En dan volgen vele ingehouden en enkele rollende tranen. De mensheid in drie middelgrote ruimtes samengebracht. Een deel van de 20ste eeuw in een notendop. De mensheid in zijn meest naakte, intieme, wrede, pijnlijke vorm.
Ik word er helemaal koud van.
En loop na anderhalf uur geruisloos naar buiten.
Alleen met dit overdonderdende gevoel van onmacht, verdriet en confrontatie en met mezelf.
Waarom -inderdaad- blijven wij elkaar zovéél pijn doen?
Dorothy
Don Mc Cullin
Zaterdagmorgen met mezelf naar het museum van fotografie in Mont-sur-Marchienne. Vlakbij Charleroi. Grenzend aan Marcinelle... Een troosteloze buurt. Wat grijs. Een beetje triest. Een tikkeltje deprimerend.
Don McCullin. Magnum fotograaf. Bekend oorlogsfotograaf.
Biafra, Noord-Ierland, Libanon, Vietnam, Congo, Cambodja,...
Dood, AIDS, cholera, brandwonden, verminkte lichamen, honger,…
Soldaten, vrouwen en kinderen, scherpschutters, verzetsmensen,...
Geweren, granaten, bommen, landmijnen, kogels,...
Pure menselijke ellende. Onrechtvaardigheid en doelloosheid. Afschuw. Menselijk lijden.
‘Het is de grootste ellende, maar op zo’n gevoelige, waardige, poëtische, subtiele manier gebracht’, sms’te Bie. Zelf beroepsfotografe.
John Le Carré schreef: ‘Don McCullin parle du moment fugitive où s’établit le rapport avec son sujet, l’instant du ‘oui’. Ce moment d’intimité nue, lorsque lui ou elle le voit et lui pardonne, au seuil de la mort, de la famine, d’un chagrin inconsolable, quand leur enfant gît mort sur le sol de l’entrée, tué par une bombe lors de l’attaque: quand même ‘oui’. Oui, prenez-moi. Oui, prenez-nous. Oui, montre au monde ma souffrance.’
Foto’s die naar de keel grijpen, die bezoekers stil maken vanbinnen. En nederig.
Foto’s die uitnodigen om te relativeren. Om ons leven met zijn kleine én grotere problemen te herkaderen.
Ineens denk ik eraan dat mijn GSM nog aanstaat. Uit respect voor de doden wordt hij discreet afgezet.
En dan volgen vele ingehouden en enkele rollende tranen. De mensheid in drie middelgrote ruimtes samengebracht. Een deel van de 20ste eeuw in een notendop. De mensheid in zijn meest naakte, intieme, wrede, pijnlijke vorm.
Ik word er helemaal koud van.
En loop na anderhalf uur geruisloos naar buiten.
Alleen met dit overdonderdende gevoel van onmacht, verdriet en confrontatie en met mezelf.
Waarom -inderdaad- blijven wij elkaar zovéél pijn doen?
Dorothy
Thursday, February 23, 2006
Tuesday, February 21, 2006
Sunday, February 19, 2006
Pyamadag
Hoe luier kan een zondag zijn, dan een hele dag in pyama blijven. Het was dan wel om te werken, maar toch...
De tas koffie van vanmorgen is ondertussen vervangen door een glaasje wijn. Genieten!
Naast lui was mijn zondag ook gezellig (tasje thee gedronken met mama) en productief, alle voorbereidingen voor de week gedaan, post verwerkt, administratie in orde gebracht, opgeruimd, geklassseerd, .... hoe netjes ligt mijn bureau er nu wel niet bij. maar voor hoelang :-)
Morgen heb ik een helse dag. Niet slim om dat te zeggen eigenlijk, dan kan hij alleen maar helser worden, dan beter. "want ja, je creëert je eigen werkelijkheid", zucht... Morgen wordt een geweldige dag!!
En als iedereen dat nu de hele dag door denkt en zegt, is dat misschien wel echt zo :-) Dank bij voorbaat!
Ik zit in de helft van de onderkant van mijn carrière. Behoorlijk mysterieuze zin, eigenlijk. Uitleg: ik moet 4 dagen "creatief problemen oplossen" in een IT-bedrijf in het Brusselse. 4 verschillende groepen. Van de 4 dagen heb ik er al 2 achter de rug, vandaar de helft. Het bedrijf is zo ongeinteresseerd en onverschillig naar hun werknemers toe, dat ze hen verplicht inschrijven voor een kursus waar zij eigenlijk geen baat bij hebben. De groepen komen uit de helpdesk afdeling en zijn aan handen en voeten gebonden aan procedures. Ze zien het nut niet, terecht. Moeilijke, lange dagen. Zo'n opdrachten ga ik niet meer aannemen. Vandaar de onderkant.
Vorige week startte ik met een geweldige kursus procesbegeleiding, die een jaar zal duren (6 blokken van 2 dagen). We zijn een heel diverse groep met 9 cursisten, Mips en een hond (Amy), wordt een spannend jaar! Mijn probleem met bovenstaande klant werd in de groep besproken. Mooi visueel resultaat niet? Wat een analyse! Wie raadt wat ik moet doen? :-)
Julie
De tas koffie van vanmorgen is ondertussen vervangen door een glaasje wijn. Genieten!
Naast lui was mijn zondag ook gezellig (tasje thee gedronken met mama) en productief, alle voorbereidingen voor de week gedaan, post verwerkt, administratie in orde gebracht, opgeruimd, geklassseerd, .... hoe netjes ligt mijn bureau er nu wel niet bij. maar voor hoelang :-)
Morgen heb ik een helse dag. Niet slim om dat te zeggen eigenlijk, dan kan hij alleen maar helser worden, dan beter. "want ja, je creëert je eigen werkelijkheid", zucht... Morgen wordt een geweldige dag!!
En als iedereen dat nu de hele dag door denkt en zegt, is dat misschien wel echt zo :-) Dank bij voorbaat!
Ik zit in de helft van de onderkant van mijn carrière. Behoorlijk mysterieuze zin, eigenlijk. Uitleg: ik moet 4 dagen "creatief problemen oplossen" in een IT-bedrijf in het Brusselse. 4 verschillende groepen. Van de 4 dagen heb ik er al 2 achter de rug, vandaar de helft. Het bedrijf is zo ongeinteresseerd en onverschillig naar hun werknemers toe, dat ze hen verplicht inschrijven voor een kursus waar zij eigenlijk geen baat bij hebben. De groepen komen uit de helpdesk afdeling en zijn aan handen en voeten gebonden aan procedures. Ze zien het nut niet, terecht. Moeilijke, lange dagen. Zo'n opdrachten ga ik niet meer aannemen. Vandaar de onderkant.
Vorige week startte ik met een geweldige kursus procesbegeleiding, die een jaar zal duren (6 blokken van 2 dagen). We zijn een heel diverse groep met 9 cursisten, Mips en een hond (Amy), wordt een spannend jaar! Mijn probleem met bovenstaande klant werd in de groep besproken. Mooi visueel resultaat niet? Wat een analyse! Wie raadt wat ik moet doen? :-)
Julie
Onmacht
Ongetwijfeld weten jullie allemaal hoe dat voelt.
Wat dat kan doen met je ziel. Met je lijf.
En hoe moeilijk het is om de confrontatie ermee aan te gaan. Het moedig en recht in de ogen te kijken en ermee te leven.
De machteloosheid van een ouder is voor mij de ergste in zijn soort. Eén van de meest pijnlijke. Eén van de oneerlijkste. Een moeder die niet kan doen voor haar kinderen wat ze zou willen -maar vooral zou moeten- doen, dát benadert voor mij persoonlijk de pure onmacht.
Het spijt me echt, Castor. Mijn prins. Moedig als een ridder.
Vergeef het me, Clara. Mijn prinses. Zelf mama van María.
Dorothy
Wat dat kan doen met je ziel. Met je lijf.
En hoe moeilijk het is om de confrontatie ermee aan te gaan. Het moedig en recht in de ogen te kijken en ermee te leven.
De machteloosheid van een ouder is voor mij de ergste in zijn soort. Eén van de meest pijnlijke. Eén van de oneerlijkste. Een moeder die niet kan doen voor haar kinderen wat ze zou willen -maar vooral zou moeten- doen, dát benadert voor mij persoonlijk de pure onmacht.
Het spijt me echt, Castor. Mijn prins. Moedig als een ridder.
Vergeef het me, Clara. Mijn prinses. Zelf mama van María.
Dorothy
Saturday, February 18, 2006
Whaw!
Mieke zei vandaag: 'Ik vind mezelf héél boeiend.'
Ik verlang ernaar meer zo'n miekes te ontmoeten.
Om zelf boeiender en rijker te worden.
Voor deze miekes.
Voor mezelf.
Dorothy
Ik verlang ernaar meer zo'n miekes te ontmoeten.
Om zelf boeiender en rijker te worden.
Voor deze miekes.
Voor mezelf.
Dorothy
Friday, February 17, 2006
Nieuws van de dag
Voorpagina: Coldplay staat op splitten.
Hoofdartikel: Techno doet xtc langer werken.*
Cultuur: Dick Bruna -createur van Nijntje Pluis- heeft eigen museum.
Publiciteit: Droge hondenvoeding aan 5.19 euro - Aldi .
Verjaardag: Yasser Arafat zou 77 worden vandaag.
Workstation: 'Tijdsdruk is een symbool van welzijn geworden'.
Jobadvertentie: Taxi chauffeurs voor VIP cliënteel gevraagd - UNITAX.
Time out: Super Elastic Bubble Plastic te gast in Recyclart in Brussel op 23/02/06.
Time2eat: Recept voor chocolademousse - Peter Van Asbroeck.
Science: Toetanchamon was gek op witte wijn.
Topics: KanaalTwee zoekt pestkoppen.
Het weer morgen: Rio de Janeiro - 30°
Pollumeter: Als de luchtvervuiling hoge waarden bereikt in Brussel, wordt iedereen verzocht om zijn wagen thuis te laten.
Sport: Real Madrid is de allerrijkste.
Advertentie: 'Viel dinsdag maar op een maandag' - Metro
Bon: Waardebon voor gratis loopbaanbegeleiding - Arabel vzw
* De combinatie van de partydrug xtc en oorverdovende technodreunen heeft een heel ander effect dan een pilletje zonder muziek. ... Bovendien bleek het effect op de hersenen vijf dagen later nog steeds niet uitgewerkt bij de technoratten. ... Wetenschappers zijn naarstig aan het onderzoeken of de pilletjes ondanks hun onschuldige reputatie blijvende hersenschade kunnen veroorzaken.
Dorothy
Thursday, February 16, 2006
Eefje
... is een vrouw uit de duizend.
Zij maakt op mij een verbluffende indruk. Steeds meer.
Eefje is een vrouwelijke pur sang. Een archetype.
Zij is moeder, vriendin, dochter, zus. En ex.
... is een vrouw die éénieders respect verdient.
Geteisterd door ziekte, onmacht en onrecht houdt zij fier, zonder rancune, integer, met opgeheven hoofd, maar vooral waardig, haar hand boven vier engelen.
... is een vrouw voor wie ik in gedachten een standbeeld bouw. Temidden van haar dierbare koekestad. Op die ene ereplaats. Omdat het haar toekomt.
Dorothy
Wednesday, February 15, 2006
mensen in beweging krijgen
eerst letterlijk, daarna figuurlijk
mensen die hun professionele leven wijden aan het leiden van een beschutte werkplaats,
mensen die 1800 fysisch en verstandelijk gehandicapten, ex-verslaafden, ex-alcoholisten, ... werk en begeleiding geven en hen een kans willen geven om te (re-) integreren in onze oh zo rationele, politiek georganiseerde en op economische principes gebaseerde maatschappij.
mensen die bergen idealisme combineren met daadkracht, maar die ook steeds weer te kampen hebben met politieke instabiliteit, wisselende directies en dus nieuwe regels en weer een ander "maar deze keer echt beter" beleid. dit leidt tot onzekerheid, gelatenheid en helaas soms ook tot frustratie en zelfs bitterheid.
zo'n mensen in beweging krijgen om er weer met alle enthousiasme tegenaan te gaan en invulling te geven aan het nieuwe beleid opdat "hun mensen" er beter van worden.
mooi om zien
Julie
Monday, February 13, 2006
Inattendu
J'ai recontré un homme
qui est devenu mon ami.
Un homme - pas comme les autres
qui aime la vérité.
Un ami précieux et sincère
qui me veut du bien.
Quel bonheur
cette rencontre inattendue.
Quelle chance
de pouvoir apprendre et grandir.
Merci Marie, dame exquise
Bonjour Fabrice, mon ami.
Dorothy
qui est devenu mon ami.
Un homme - pas comme les autres
qui aime la vérité.
Un ami précieux et sincère
qui me veut du bien.
Quel bonheur
cette rencontre inattendue.
Quelle chance
de pouvoir apprendre et grandir.
Merci Marie, dame exquise
Bonjour Fabrice, mon ami.
Dorothy
Sunday, February 12, 2006
Castor en Pollux,
broers voor het leven
Castor gezegend met onsterfelijkheid
Pollux bestemd voor het aardse leven
een moment in hun leven
een verwoed gevecht
Pollux levensgevaarlijk gewond
Castor kan de zandloper keren
opofferen van zijn zegen
Castor en Pollux, nu beiden aardse wezens
broers voor het leven
des âmes soeurs...
Dorothy & Julie